We bekijken een film in verschillende etappes met behulp van twee eenvoudige interactieve startvragen: Wat zien we? en Wat horen we? Zo worden we al snel actief getuige van de ontwikkeling van de beeldtaal en de kracht van het scenario, met andere woorden, van het fascinerende samengaan van vorm en inhoud. Uiteraard passeert tijdens zo'n Cinema Interactiva heel wat (nieuwe?) terminologie de revue.
Nooit gezien? Eén keer? Vijf keer? Tien keer? Maakt niet uit. Keer op keer ontdekken we iets nieuws. Dat is de kracht van deze vorm van slow cinema.
Alles kan. Doe gerust een voorstel of laat je leiden… Wie durft?
Clockwork Orange
Stanley Kubrick, 1971
In 1971 zorgde Stanley Kubricks verfilming van Anthony Burgess’ gelijknamige boek uit 1962 voor heel wat ophef. De deprimerende voorstelling van de fictieve(?) maatschappij waarin het hoofdpersonage Alex en zijn vrienden zich proberen staande te houden zorgde voor een van de flagrantste vormen van zelfcensuur: na klachten over mensen die het geweld uit de film imiteerden zou Kubrick zijn film zelf in Groot-Brittannië uit roulatie nemen.
